Jij dicht

Die woorden zijn er wel

je moet ze niet onderdrukken.
Bang zijn dat het anders
niet zal lukken.

Soms verstoppen ze zich
zoals een verlegen kind in de klas
dieper duikend in de kraag van z’n jas.

Soms verspreken ze zich
zoals een politicus in het debat
zo’n hoofd dat honderden ideeën bevat.

Soms ontpoppen ze zich
zoals een meisje tot jonge vrouw
de toekomst nu niet meer zo grauw.

Jij komt dichter
bij,
geen ditjes en datjes
maar een overdachte woorden
brei.

Woorden zijn een stok achter de deur,
ze openen elke geur van de dag,
ze openen tranen, rimpels,
een grijns, frons, en een lach.

Jij dicht
en brengt wat nu nog in de schaduw staat
aan het dorpse licht.

Door Willemijn Hannessen en Eva van Keulen